Kryzys w polskim OZE w 2025 roku: Fakty i mity

Spójrzmy na temat…

W okresie od czerwca do sierpnia 2025 roku polski sektor odnawialnych źródeł energii (OZE) znalazł się pod silną presją, co doprowadziło do wycofywania się niektórych firm z wcześniej planowanych inwestycji. Nie był to jednak efekt paniki, lecz raczej racjonalnej kalkulacji ekonomicznej w obliczu zmieniających się realiów prawnych i rynkowych. Przyjrzyjmy się faktom, oddzielając je od spekulacji.

Kluczowym czynnikiem destabilizującym rynek OZE w tym okresie były zmiany w regulacjach prawnych. Nowelizacja ustawy o OZE w 2025 roku, choć miała na celu usprawnienie funkcjonowania sektora, w praktyce wprowadziła niepewność i skomplikowała system wsparcia. Firmy, które oparły swoje modele biznesowe na wcześniejszych, bardziej przewidywalnych zasadach, stanęły przed koniecznością ponownej oceny opłacalności swoich projektów. To trochę jak próba zbudowania domu na ruchomych piaskach – fundamenty, które wydawały się solidne, nagle zaczęły się zapadać.

Nie bez znaczenia pozostały również czynniki ekonomiczne. Wzrost kosztów budowy i eksploatacji instalacji OZE, w połączeniu ze spadkiem hurtowych cen energii, stworzył niekorzystny klimat inwestycyjny. Wiele firm, zwłaszcza tych mniejszych, nie było w stanie konkurować z bardziej ustabilizowanymi źródłami energii, takimi jak węgiel czy gaz. Brak długoterminowych umów PPA (Power Purchase Agreements), gwarantujących stabilne przychody, dodatkowo pogłębiał ten problem. To jak taniec na linie bez siatki zabezpieczającej – ryzyko upadku stawało się zbyt duże.

Dostęp do finansowania również okazał się barierą dla wielu inwestorów. Banki, zaniepokojone niestabilnością sektora OZE, zaostrzyły kryteria udzielania kredytów, wymagając wyższego wkładu własnego i solidnych zabezpieczeń. Zmiany w systemie dotacji, często opóźnione i nieprzewidywalne, dodatkowo utrudniały pozyskanie kapitału na nowe projekty. Można to porównać do biegu z przeszkodami, gdzie każda kolejna przeszkoda wydaje się wyższa i trudniejsza do pokonania.

Warto również wspomnieć o umowach PPA, które miały stanowić fundament stabilności finansowej dla wielu projektów OZE. Niestety, niektóre z tych umów zostały wypowiedziane z powodu niewypłacalności kontrahentów lub zmian w strategiach biznesowych. To jak domino – upadek jednego elementu pociągał za sobą kolejne.

Konkretne przypadki i zmiany strategii

Przykładem firmy, która odczuła negatywne skutki tych zmian, jest Raen. Firma ta, działająca w sektorze OZE, ogłosiła plany stopniowego wycofywania się z tego segmentu rynku, poszukując alternatywnych możliwości rozwoju. Przyczyną tej decyzji były przede wszystkim trudności finansowe i niepewność regulacyjna.¹

Z kolei Polenergia, jeden z większych graczy na rynku energetycznym, zdecydowała się na zmianę profilu działalności, koncentrując się na bardziej stabilnych i dochodowych segmentach, takich jak energetyka konwencjonalna. Nie oznaczało to całkowitego porzucenia OZE, ale raczej przesunięcie akcentów i dywersyfikację źródeł przychodów.

Energetyka odnawialna, choć pełna obietnic, bywa kapryśna jak nastolatka. Zmiany regulacyjne, przeciążone sieci i widmo bankructw – to tylko niektóre z wyzwań, które w 2025 roku zmusiły niektóre firmy do zmiany kursu. Przyjrzyjmy się bliżej temu zjawisku.

Firma	Przyczyna wycofania/zmiany strategii
Raen	Trudności finansowe i regulacyjna huśtawka. Spółka zerwała kluczowe umowy w sektorze OZE, w tym współpracę z Sungate International Services OÜ (projekt farmy wiatrowej 100 MW). Prognozy wskazywały na spadek rentowności projektów OZE o średnio 15% w porównaniu z rokiem 2024, co było efektem zmian w systemie wsparcia (źródło: Raport Raen za II kwartał 2025).
Polenergia	Strategiczny zwrot ku stabilniejszym wodom. Firma, choć nie porzuciła całkowicie OZE, postawiła na energetykę konwencjonalną, dążąc do dywersyfikacji przychodów. Udział energetyki konwencjonalnej w portfelu Polenergii wzrósł z 30% w 2024 roku do 45% w 2025 roku (źródło: Prezentacja dla inwestorów Polenergii, sierpień 2025). To trochę jak z wegańskiej restauracji, która nagle zaczyna serwować steki – niby nadal jest zieleń, ale mięso daje większą pewność zysku.
Energa-Operator	Korek w sieci. W lipcu 2025 roku Energa-Operator wstrzymała wydawanie warunków przyłączeniowych dla nowych instalacji OZE z powodu braku przepustowości sieci w niektórych regionach. To zablokowało około 25% planowanych inwestycji w OZE w północnej Polsce (źródło: Komunikat prasowy Energa-Operator, lipiec 2025). Wygląda na to, że sieć energetyczna nie nadąża za ambicjami zielonej rewolucji.
Sun Investment Group	Optymalizacja portfela i ucieczka na bardziej zielone pastwiska. W sierpniu 2025 roku Sun Investment Group ogłosiła sprzedaż części swoich projektów fotowoltaicznych w Polsce, tłumacząc to koncentracją na rynkach o wyższym potencjale wzrostu. Sprzedane projekty stanowiły 30% portfela firmy w Polsce, a ich wartość szacowana jest na 50 mln EUR. Firma planuje skupić się na rynkach bałtyckich i hiszpańskim (źródło: Wywiad z CEO Sun Investment Group, sierpień 2025). Czasem trzeba po prostu spakować walizki i poszukać szczęścia gdzie indziej.

Umowy PPA w Polsce

Umowy PPA (Power Purchase Agreements) to długoterminowe kontrakty na zakup energii elektrycznej bezpośrednio od producenta, zazwyczaj z odnawialnych źródeł energii (OZE). W Polsce, umowy PPA zyskują na popularności jako sposób na zabezpieczenie stabilnych cen energii i realizację celów zrównoważonego rozwoju.²

Rodzaje umów PPA

• Fizyczne PPA: Obejmują fizyczną dostawę energii elektrycznej od producenta do odbiorcy.
• Wirtualne PPA (VPPA): Są to umowy finansowe, w których rozliczana jest różnica między ceną rynkową a ceną ustaloną w umowie. Nie obejmują fizycznej dostawy energii.

Korzyści z umów PPA

• Stabilność cen: Umowy PPA pozwalają na ustalenie stałej ceny energii na długi okres, co chroni przed wahaniami cen na rynku³.
• Zrównoważony rozwój: Zakup energii z OZE wspiera cele zrównoważonego rozwoju i redukcję emisji CO2.
• Wsparcie dla OZE: Umowy PPA stanowią stabilne źródło przychodów dla producentów energii z OZE, co wspiera rozwój nowych projektów.

Wyzwania związane z umowami PPA

• Ryzyko kredytowe: Długoterminowy charakter umów PPA wiąże się z ryzykiem niewypłacalności jednej ze stron.
• Złożoność prawna: Negocjacje i zawieranie umów PPA wymagają specjalistycznej wiedzy prawnej i finansowej.
• Dopasowanie profilu produkcji i zużycia: Trudność w dopasowaniu profilu produkcji energii z OZE do profilu zużycia energii przez odbiorcę.

Prognoza pogody a OZE

Lato 2025 w Polsce, według prognoz AccuWeather, miało być cieplejsze niż zwykle, ze średnią temperaturą powyżej normy wieloletniej. Suma opadów atmosferycznych miała zawierać się w zakresie normy wieloletniej. Taka pogoda sprzyja produkcji energii ze źródeł słonecznych, ale może również prowadzić do problemów z nadmiarem mocy w sieci.

Trendy w sektorze energetycznym

W 2025 roku w Polsce dominowały systemy niskoemisyjne i oparte na OZE. Technologie hybrydowe oraz pompy ciepła stawały się standardem. Inwestycje w OZE trwały, ale nadmiar mocy mógł prowadzić do bankructw i problemów z dostawami prądu.

Podsumowanie i refleksje

Trend wycofywania się polskich firm z OZE w okresie czerwiec-sierpień 2025 roku był złożonym zjawiskiem, wynikającym z kombinacji czynników regulacyjnych, ekonomicznych i finansowych. Nie był to jednak koniec ery OZE w Polsce, lecz raczej moment weryfikacji i dostosowania strategii do zmieniających się warunków rynkowych.

Przyszłość sektora OZE w Polsce zależy od stworzenia stabilnego i przewidywalnego otoczenia prawnego, zapewnienia dostępu do finansowania oraz promowania długoterminowych umów PPA. Tylko w ten sposób można przyciągnąć inwestorów i zapewnić zrównoważony rozwój odnawialnych źródeł energii.

Czy kryzys w OZE w 2025 roku był zapowiedzią końca zielonej transformacji w Polsce? Z pewnością nie. Był to raczej bolesny, ale konieczny etap na drodze do budowy bardziej zrównoważonego i odpornego systemu energetycznego. Pytanie, czy wyciągnęliśmy z tej lekcji właściwe wnioski.